Westeremden

 

Locatie op de kaart                                      ↑ de zuid-westkant                            ↓ klik op kleine foto voor vergroting

Algemeen

De wierde is rond het begin van de jaartelling ontstaan op een kwelderwal aan de toenmalige monding van de Fivel. De oudste vondst dateer uit de 2e eeuw nC. De oude nederzetting is in de Karolingische tijd uitgebreid.

Westeremden is nu een grillig-ovale dorpswierde van 500x375m, met een punt in het noordwesten. Hij is een samengroeisel van een aantal kernwierden. In dit verband is opvallend dat de Dorpsweg voor het grootste deel op een plateau ligt van plm 5m hoogte. Alleen het kerkterrein is (wat) hoger met een top van ruim 5,7m. Aan de noord- en oostkant ligt een stuk rondweg, in het westen een ringsloot.

Het valt op dat rondom de wierde, op meer of mindere afstand van de voet, nog een aantal kleine wierden liggen.

De bebouwing ligt hoofdzakelijk in het noordelijk deel. Het centrale stuk, noord van de Weme, is dun- of niet bebouwd.

Onbebouwde delen aan de west- en zuidkant werden van 1903 – 1910 afgegraven. De noord- en oostkant zijn helemaal intact en laten mooi het verloop naar de top zien. Met de kerk als centrum, heeft de dorpswierde een duidelijk radiaire opzet. Op enkele plaatsen, bijv. in het zuidoosten, is nog duidelijk een ’taartpunt’-perceel te onderscheiden met aan de buitenkant een boerderij. Aan de noordkant is deze indeling verloren gegaan.

Van oost naar west loopt het Abt Emopad dwars over de wierde.

Vondsten

Diverse handgevormde aardewerken kookpotten, Karolingisch aardewerk, kogelpotten, Pingsdorf aardewerk. Spinklosjes, weefgewichten, een rammelaar, speelschijven, een ijzeren sleutel en een priem. Verder: barnstenen- en glazen kralen.
In 1917 werd runen-tekst gevonden op een staafje taxushout. In 1928 een weefzwaardje met het korte opschrift voor Adegisl en Gisehild.
Een grafveld uit 500-800nC bevatte 1 crematie en 22 inhumaties.