Oostum

locatie op de kaart                    ↑ noordelijke toegang                  klik op kleine foto voor vergroting ↓

Algemeen

De wierde dateert uit de IJzertijd of later en ligt op een oude kwelderwal, die van Antum in het noorden tot Dorkwerd in het zuiden loopt, op de westfkant van de voormalige Hunze. Tot in de 12e-13e eeuw is men doorgegaan met ophoging en uitbreiding.
Bij boringen oost van de wierde werden in 1971 mogelijk sporen van een vlaknederzetting gevonden. Misschien wordt de plek dus al langer bewoond.
De wierde – die noord-zuid 225m en oost-west 200m mat – werd van 1905-1913 scherp afgegraven, tot aan de perceelgrenzen van de bebouwing. Een kaart uit 1781 geeft evenveel bebouwing aan als er nu staat. Er is nog iets van de radiaire opzet te herkennen. Eigenlkijk is maar een noord-zuidstrook van ongeveer 50 m over.
Het zuid-oost kwadrant werd later weer tot plm 1,5m opgehoogd met bagger uit het Reitdiep.
De weg loopt over het restant. Het hoogste punt van de wierde zelf steekt 4,5 m boven de omgeving uit, het kerkterrein ligt nog een halve meter hoger. Aan de westkant ligt nog de ringsloot. Door zijn vrije ligging en hoogte is de wierde al van ver te herkennen.
Op de wierde staan de kerk en een 3-tal behuizingen. Rond de wierde liggen nog drie boerderijwierden. Bijv ten noorden, waarop de boerderij Reinghes Stede ligt.

Vondsten

Op grote diepte: een stel horens, die nog vast zaten aan de kop van een groot dier. Ook werden putten gevonden. Andere vondsten: een gouden Dominus-gulden van Philips van Bourgondië, gouden en bronzen naalden, een bronzen fibula, een bronzen haartangetje, bronzen charivari, een bronzen spoor en een bronzen potdeksel. Saksische en Frankische potten en scherven van geometrisch versierd aardewerk.
Verschillende aardewerken voorwerpen als bijv weefgewichten en spinklosjes.